آن خداوندی که فلسطین را به یهودیان داده است خودش به وضوح شیوۀ زندگی در آنجا را نیز در تورات به یهود آموخته و در این خصوص با آنها اتمام حجّت کرده است. لهذا اگر آنها به گناهان فوق دست دراز کنند خوداش آنها را در همین دنیا عقوبت خواهد کرد.
لطفا به ادامه مطلب بروید...
اگرچه خداوند پیروزی قطعی یهود بر قوم عمالیق را وعده کرده بود، اما یهود حاضر نشد زحمت جهاد برای فتح ارض موعود را متحمل شود. آنها تصور می‌کردند که چون خداوند به دخول ایشان به سرزمین مقدس وعده داده است پس حتماً مجبور خواهد شد حتی بدون جهاد آنها، زمین مقدس را مفتوح کند تا خلف وعده نکرده باشد!
لطفا به ادامه مطلب بروید...
حضرت ابراهیم(ع) در عراق به دنیا آمد. او در جوانی بت‌های قومش را شکست؛ آنها خواستند وی را بسوزانند ولی خداوند آن حضرت را از آتش نجات داد. ابراهیم(ع) چون نمی‌توانست در سرزمین پدری بماند به دستور خداوند به زمینی که بعدها “فلسطین” نامیده شد هجرت کرد.
لطفا به ادامه مطلب بروید...
ائتلاف «صلیب و سلفی و صهیون»، نه ائتلاف مردان سیاسی آشکار در صحنه، بلکه ائتلاف مجامع مخفی و نمایندگان لژنشین آنهایند که به فرمان مادر، یعنی اشرار یهود پای در میدان عمل نهاده‌اند. مردان این لایه، عمری به درازای قرون و عزمی جزم و ثابت برای سیطره تمام بر جهان مؤمنان و مستضعفان و کینه‌ای به ژرفای کینه ابلیس درباره خداوند، ادیان و انسان دارند. در طول همه قرون، ابلیس و یار دیرینش بنی‌اسرائیل مترصدّ انتقام از خدا و مؤمنان ادیان بوده‌اند.
لطفا به ادامه مطلب بروید...
